۲۲سال پیش چندین سازمان جهانی مدافع حقوقبشر روز ۱۰اکتبر را «روز جهانی مبارزه با اعدام» اعلام کردند اما برای مردم ایران «نه به اعدام»، مرادف با نه به نظامی است که حیات و حاکمیتش در گرو اعدام است. از اینرو روز جهانی «نه به اعدام» روز خشم و انزجار علیه خامنهای ضحاک و استبداد دینی حاکم بر میهن ماست که با هر «اعدام» نفس میکشد و در کارنامهاش بالاترین شمار اعدام ها را نسبت به جمعیت دارد.
خبرگزاری هرانا در گزارشی به مناسبت این روز نوشت که طی یک سال گذشته دستکم ۸۱۱ نفر در ایران اعدام شدند. این منبع در گزارشی دیگر از اعدام هفت زندانی در روز ۱۸ مهر ماه در زندان قزلحصار خبر داد.
در همین رابطه جمعی از زندانیان سیاسی زندان قزلحصار در پیامی نوشتند: در آستانهٔ روز جهانی «نه به اعدام» سی و هفتمین کارزار سهشنبههای «نه به اعدام» در ۲۲زندان مختلف کشور برگزار شد. زندانیان شرکتکننده در این کارزار در بیانیهٔ خود اعلام کردند: حکومت اعدام در ایران برای جلوگیری از اعتراضات مردمی تنها در روزهای ۱۰ و ۱۱مهر ۳۰تن را در زندان های مختلف کشور اعدام کرده که ۳تن از آنها زن بودهاند.
در این پیام آمده است: اینجا گویی آخر دنیاست؛ زندانیان از کمترین حقوق قانونی خود محرومند. بله در چشم حاکمان و زندانبانانشان زندانی هیچ حقوقی ندارد، جان زندانی مثل آب خوردن گرفته میشود و احکام اعدام ظالمانه در دادگاههایی نمایشی و بدون حق دفاع صادر میشود. هر هفته تعدادی از همبندیهایمان به چوبههای دار سپرده میشوند و تعدادی نیز شب را زیر سایه چوبه دار و با کابوس مرگ سپری میکنیم و این زجرآورترین لحظات زندگی ما و خانوادههایمان است. شبهای متمادی و گاها سالهای متمادی نمیدانی که فردا زندهای یا نه؟ آیا شکنجهای دردناکتر از این وجود دارد؟