خسرو فروهر: آخوند ها نه از مصدق میترسند و نه از روشنفکرنمایان ۵۷, آنها فقط از پهلوی ها میترسند! کودکان خیابانی, گم شدن آثار باستانی در ایران و رابطه آن با مصدق الهی های لس آنجلسی!

این نوشته در برنامه‌های تلویزیونی ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

1 دیدگاه دربارهٔ «خسرو فروهر: آخوند ها نه از مصدق میترسند و نه از روشنفکرنمایان ۵۷, آنها فقط از پهلوی ها میترسند! کودکان خیابانی, گم شدن آثار باستانی در ایران و رابطه آن با مصدق الهی های لس آنجلسی!»

  1. سیامک می‌گوید:

    فروهرِ ارجمند درود,
    کوتاه بگویم:
    آنچه در روشنگری درباره قاجار, ملی ها, مذهبی ها, چپ ها, ملی مذهبی ها, و چپی مذهبی ها می گویید, یک پیام را می رسانَد.
    آن پیام اینست که این گروه ها خود با دستِ خود رژیمِ کنونی را بر سرِ کار آوردند و کارِ ایران و مردمِ ایران را به اینجا رساندند.
    چه از جانِ مردم می خواهند؟ آیا می خواهند ایران را میانِ خود دست به دست کنند؟
    مهر نما و این دومینو را در تلویزیون برای مردم روشن بفرما:
    چپ و ملی مذهبی ها رژیمِ کنونی را بر سرِ کار آوردند, >> رژیم, پایه های ارتش را سست کرد, >> خمینی انگشتش را در عراق کرد, >> عراق به خاک ایران چنگ انداخت, >> و صدها هزار تن از ایرانی ها کشته شدند.
    پس آیا این آن چپ ها و ملی مذهبی ها نبودند که صدها هزار تن از ایرانی ها را در جنگ به کشتن دادند؟
    آدمکش ها در دادگاه دادگاهی (محاکمه) می گردند. آدمکش گاه به قتلِ عمد یا خواسته, گاه به قتل غیرعمد یا ناخواسته, و گاه به دستیاری در آدمکشی یا قتلِ درجه دو گناهکار شناخته می شود.
    یا برای نمونه یکی آمد و به دختری دست درازی کرد, و یکی دیگر آن کار را بازگو, بازنویسی, و پشت نویسی (تایید) کرد. آیا دادگاه, آن دوم تن را که به دختر دست درازی نکرده, ولی پیوسته چنین کاری را پشت نویسی می کند بی گناه خواهد شناخت؟
    او به هر گناهی گناهکار شناخته شود و هرچه سزای آن گناه باشد, می بایست به سزای گناهی که کرده برسد.
    آن کَس که در رسانه نشسته و همواره کارِ آدمکش و دستیارانِ آدمکش را پشت نویسی می کند و هنوز پا در دادگاه ننهاده و به سزای کارِ خود نرسیده, با چه رویی در برابر دوربینِ رسانه می نشیند؟
    شگفت است که هیچ تن از مادران, پدران, خواهران, برادران, یا فرزندانِ کشته شدگان در جنگ نکوشیده آن رسانه-نشین یا همپالگی های او را برای پشت نویسیِ کارهای ملی مذهبی ها و موشکافیِ راستی و درستی, یا ناراستی و نادرستیِ دستیاریِ آنها در دومینویِ کشتنِ فرزند, پدر, مادر, خواهر, یا برادرِ خود در جنگ به دادگاه بکشد. شاید کسی از این دومینو آگاه نیست.
    از آن کس که وکیل, دادستان, یا دادگر است و این نوشته را می خواند می خواهم برای ما بنویسد سزای آنکه آدمکش را بر سر کار آورده, و او را یاری و دستیاری کرده چیست؟
    همچنین سزای آنکه پیوسته آدمکشیِ آدمکش را پشت نویسی می کند چیست؟
    کاش می شد مردم را آگاه و به خیزش و دانستن برانگیخت.
    با مهر, سیامک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.