ایرنا – محوطه جهانی بیستون در جشن مهرگان رنگ و بویی دیگر به خود گرفته بود. جایی که معمولاً گردشگران برای دیدن سنگ‌نوشته‌های تاریخی می‌آیند، این بار میزبان آیینی شد که در دل تاریخ ایران ریشه دارد. برگزاری جشنی با حضور مردم، گردشگران و علاقه‌مندان به فرهنگ ایرانی به صحنه‌ای برای شادی، موسیقی و مهرورزی بدل گشت.
از همان ساعات آغازین مراسم، صدای سازهای محلی در هوا پیچید و شور و شوق را به دل حاضران انداخت. حضور کودکان و نوجوانانی که با لباس‌های رنگارنگ سنتی در کنار بزرگان ایستاده بودند، بر جذابیت جشن افزود. موسیقی سنتی حال و هوایی آفرید که هر بیننده‌ای را به سفری در زمان می‌برد؛ سفری به روزگاری که مهرگان نه‌تنها جشنی برای طبیعت، بلکه فرصتی برای همبستگی اجتماعی بود.
بیستون در این روز به صحنه‌ای زنده از هم‌نشینی گذشته و حال بدل شد. کودکان در کنار کتیبه‌های چند هزارساله بازی می‌کردند، جوانان با شور و انرژی در جشن شرکت داشتند و سالمندان با لبخندی آرام، خاطرات گذشته را مرور می‌کردند. این ترکیب شگفت‌انگیز نشان می‌داد که میراث فرهنگی نه‌تنها در کتاب‌ها و موزه‌ها معنا دارد، بلکه در زندگی روزانه مردم نیز جایگاهی پررنگ پیدا می‌کند.
برگزاری مهرگان در بیستون تنها یک رویداد نمادین نبود. این مراسم نشان داد که چگونه می‌توان میراث کهن را در زندگی امروز زنده نگه داشت. حضور پرشور مردم از سنین و گروه‌های مختلف، همراهی گردشگران و اجرای برنامه‌های متنوع، تصویری روشن از میراثی زنده ارائه داد. جشن دیروز نه در قالب یک آیین رسمی، بلکه به‌عنوان فرصتی برای همدلی و بازآفرینی فرهنگ مشترک تجربه شد.
مدیرکل میراث فرهنگی استان کرمانشاه با بیان اینکه این جشن در فهرست آثار جهانی قرار گرفته است گفت: برنامه هایی برای حفظ و پاسداشت این میراث در نظر داریم و تلاش می کنیم هر ساله این جشن را برگزار کنیم.
