عربستان زیر چتر موشکهای اتمی پاکستان رفت! دفاع موشکهای اتمی پاکستان از عربستان!
عربستان سعودی و پاکستان یک توافق امنیتی را امضا کردند که مهمترین ماده آن دفاع قاطع از یکدیگر درصورت حمله نظامی خارجی است. پیمانی بسیار مهم که در وضعیت ناآرام امروز خاورمیانه چیزی جز هشدار برای تحولات قریب الوقوع تلقی نمیشود.
در میانه تنشهای منطقهای، از حملات اسرائیل به قطر تا سایه جنگ با رژیم ایران، امضای “توافقنامه دفاعی متقابل استراتژیک بین پاکستان و عربستان سعودی در ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۵، همچون جرقهای در پودربار ژئوپلیتیک عمل کرده است. این پیمان، که در جریان سفر رسمی نخستوزیر پاکستان به ریاض امضا شد، نمودی از آمادگی برای تحولات احتمالی آینده است.
توافق SMDA، که توسط نخستوزیر شریف و ولیعهد عربستان، محمد بن سلمان، امضا شد، در بیانیه مشترک وزارت خارجه پاکستان و آژانس خبری عربستان (SPA) به عنوان “گامی تاریخی برای تقویت امنیت مشترک” توصیف شده است.
این پیمان، که در حضور مقامات ارشد نظامی مانند وزیر دفاع عربستان (خالد بن سلمان) و فرمانده ارتش پاکستان (ژنرال عاصم منیر) امضا گردید، بر پایه شراکت برادرانه اسلامی و منافع استراتژیک مشترک بنا شده. اما فراتر از شعارها، بندهای عملی آن، چارچوبی محکم برای همکاری دفاعی فراهم میکند.
هسته مرکزی توافق، بند “هرگونه تجاوز به یکی از دو کشور، تجاوز به هر دو تلقی خواهد شد” است. این الزام، دفاع مشترک را در برابر تهدیدهای خارجی اجباری میسازد و عربستان را – برای نخستین بار – زیر چتر هستهای پاکستان (تنها قدرت هستهای مسلمان) قرار میدهد.
یک مقام سعودی به الجزیره گفته است: “این توافق جامع است و همه ابزارهای دفاعی و نظامی را بر اساس تهدید خاص در بر میگیرد.” مفاد بندهای این توافقنامه نشان میدهد با چیزی شبیه به پیمان ناتو مواجه هستیم.
اگر ظاهر توافق، تصویری از برادری اسلامی ترسیم میکند، پشتپرده آن، داستانی از محاسبات ژئوپلیتیک پیچیده است. امضای SMDA در بحبوحه تنشهای خاورمیانه – از جمله حمله اسرائیل به قطر در روزهای اخیر و تشدید تنش با رژیم ایران – تصادفی نیست.
عربستان، با منابع مالی عظیم، به پاکستان کمکهای نقدی و نفتی ارائه میدهد. در مقابل، پاکستان نیروی انسانی و صنعتی دفاعی میآورد. پشتپرده، این اتحاد بخشی از “محور اسلامی” جدید است، که پاکستان را از “مزدور” به “رهبر امنیتی” جهان اسلام تبدیل میکند. در مجموع، پشتپرده SMDA، استراتژی دوگانه ریاض است: ظاهر دیپلماتیک با حکومت ایران، اما اتحاد نظامی با پاکستان برای کاهش تهدیدها.



