حاضرم یک جهان ویران شود ولی هرگز به دروغی تمکین نکنم

پاسخ من به آنان که میگویند مصلحت در فراموشی تاریخ است و با تمکین به دروغ میشود به پیروزی و آزادی رسید.
بگذارید این جدال بیهوده با شما را پایان دهم: “حاضرم یک جهان ویران شود ولی هرگز به دروغی تمکین نکنم.”
مگر تاریخ آش نذری است که بخوریم و پاشیم, برویم. تمام کتاب ها و صفحات را با دروغ ۲۸ امرداد پر کرده اند, به نام آن , ۱۳۵۷ آخوند آوردند, دهان هر هوادار پهلوی را با این دروغ سیم پیچ کردند, ملت هم که خدا وکیلی اهل خواندن و مطالعه نیست. حالا چند نفری آمده با سند افشاگری میکنند, شما در ظاهر معلمین اخلاق, میگویید برو بخواب, فردا بهتر میشود؟ میگویید کار امروز را به فردا محول کنید, انشاالله خودش درست میشود!
شما تحمل دروغ را سیاست مینامید, من سیاست را برای جنگ با دروغ میخواهم. من میگویم در حفظ دروغ هیچ مصلحتی نیست. نیاکان من در حمله به دروغ بهانه نیاز نداشتند. زندگی آنان در جنگ با دروغ معنا داشت. نیاکان ما جهانی را با شعار ” اشم وهو وهیشتم استی – اوشتا استی اوشتا اهمایی – هیت اشایی وهیشتایی اشم ” اباد کردند. من آن آبادی را به خرابه های سیاستمداری اسلام زده شما ترجیح میدهم . من آزادی میخواهم که با دروغ بجنگم, هنوز راه نیفتاده میگویید بخواب تا برسیم ؟
اخلاقیات شما کاذب و اسلام زاده است. میگویید, تقیه کنیم تا پیروز شویم. ۱۴۰۰ سال است که با این به ظاهر خیر اندیشی هر گونه روشنگری را با ریش اخلاقیات آخوندوار ذبح اسلامی کردید.
۶۲ سال است در یک جنگ تبلیغاتی دروغ گفته و میگویند, مکتب پهلویسم را ممنوع کرده اند و بنام کربلای دروغین ۲۸ امرداد ایران را قبرستان کرده و هر مخالفی را تیرباران اخلاقی میکنند.
از شما ریش سفیدان همیشه خیر اندیش خواهش میکنم, از من در خواست نکنید که همسفر شما در سفر حج شوم . کاروان شما ۱۴۰۰ سال است که در بیابان حجاز حیران است.
سفر شما خوش, خیر پیش .
خسرو فروهر, امرداد ۲۵۷۴ ایرانی