خسرو فروهر
نگاهی به مثلا فصلنامه فریدون انداختم. .پولش از “نوفدی” واشینگتن, خودیهایش از انجمن های اسلامی, معجونی از تریتا پارسی و ملا نصر الدین! چیزی جز دزدی اندیشه, سیاست بازی و پرونده سازی برای فاند های آینده ندیدم. باندبازی سیستماتیک, بت سازی از حامیان جمهوری اسلامی مانند جواد طباطبایی. تکرار یواشکی ایده های حجاریان, دزدی کلمات و گفته ها از مبارزینی که سالها پیش از این اسلامی ها (“سابق؟!) اندیشه سازی کرده بودند, و نیز راه اندازی حزب “ایران نوین” که سخنگویش مشروطه را جمهوری خواهی و رفراندوم نوع نظام را ایجاد تلخی در میان مردم مینامد, نشان از نقشه شوم سو استفاده از نیروی مردمی پادشاهی خواهی برای تحقق آرزوهای بابا اکبر رفسنجانی دارد. در سیلی از کلید واژه ها, حافظه اینترنتی سازی میکنند و یادواره روشنگران راستین اپوزیسیون مانند استاد شفا و انصاری را “گوگل پسند ” تبدیل به معجزات ذهنی جواد طباطبایی و قاسمی نژاد هامیکنند. چند نفر از نویسندگانشان سابقه حتی ۱۰ ساله پادشاهیخواهی دارند؟ اینها هنوز جمهوری اسلامی نرفته بازارچه سیاست بازی را ماهرانه افتتاح کرده اند.
جلوی تکرار داستان شوم تغییر چهره جمهوری کمونیستی شوروی به جمهوری پوتین را از هم اکنون بگیریم.
