روشنگری در غار حماقت ها سوختن است و پایان!
دلم برای تاریخ میهن میسوزد, لیاقتش بیش از این ها بود. ماتحت فلان قاری قرآن و شاگردانش مشکل شما نیست, درد جای دیگر است.
یک چیزی را دوستانه به همه شما جوانان در ایران بگویم. چیزی به نام اپوزیسیون در برون مرز وجود ندارد. همه چیز دست جمهوری اسلامی و فسیل های ۵۷ است. شما را با صدای امریکا و بی بی سی و عروسکهای رسانه ها مشغول میکنند.
در دیار بی تفاوتی ها و دروغ ها و حماقت ها, دانستن توانایی به همراه ندارد, بلکه غم و اندوه و پوسیدن.
شما هم باور کنید که فلاحتی ها و دیگران خیر شما را میخواهندو از آنها نپرسید حقوق ماهیانه آنها را چه کسی میدهد.
مشکل خود ما هستیم. زود تب میکنیم . زود باوری را روشنفکری میدانیم ! ولی نکات اصلی فرهنگ خود را زیر سؤال نمیبریم!
ایرانی بودن چیست؟ بیگانه کیست؟
گناه چیست و جنایت چه فرجامی دارد؟
زرنگ بودن و سیاست چیستند؟ آیا سیاست یعنی دروغ؟ تمکین به فراموشی ؟
هر ملتی لیاقت سیاسیون خود را دارد! آیا ما هم لیاقت همین اپوزیسیون را داریم؟
عجیب است همان جانیان ۵۷ امروز شعار دهندگان آزادی و دمکراسی هستند؟!
برنامه سازی که تا دیروز در مدیریت صدای امریکا توسط همان دولت کلینتون ها به کار گمارده شد, دمی در پدافند از پهلوی ها سخن نمیگفت, زیرا حقوق میگرفت, امروز باز نشسته یک شبه پهلوی دوست شده است؟! مشکل اما وی نیست, مشکل شما هستید که زود فراموش میکنید, بی خیال هستید, خود را زرنگ و دانا میدانید.
جنازه امثال من پر از این زخم ها است. در بیابان بی فرهنگی امت ها بر سر هر درخت خشکی جنازه فرخزاد ها آویزان است و شما کنار ان قاتلین به به گویان سخن از سیاست میکنید.
تاریخ به من یاد داده است که ملتی که اینگونه باشد امیدی به آینده نخواهد داشت. قبرستان تاریخ پر از این مردمان است.
آری قهرمانان شما فلاحتی ها و نوریزاده ها هستند, زیرا آنها در زیر درختان خشکیده به جنازه آزادگان لبخند میزنند. آنها در پایان کنار شما خواهند بود.
خسرو فروهر, آبان ماه ۲۵۷۵ ایرانی
درود جناب فروهر
اول این که ایران و ایرانی به شما مدیون است
دوم این که از دست مردم ناراحت نشوید .روز به روز مردم آگاه تر می شوند.شمارو به ایران سوگند میدم که از آبیاری درخت آگاهی دست برندارید
سوم این که ماشما رو دوست داریم جناب فروهر
ازطرف من و دوستانم از شمال ایران
خسروعزيز امروزمنتظربرنامه شما بودم ولي پخش نشدتا اينكه پيامتونو توي تلگرام خوندمو خيلي ناراحت شدم چرا تصميم گرفتيد ما رو وسط راه ول كنيد من عضو فيسبوك نيستم و در جريان اتفاقات هم نيستم ولي احساس كردم واقعا دلشكسته شديد اينجا هم براي اولين بار اومدم.فقط خواستم اينو بگم كه ما ايرانيها هيچوقت قدر داشته هامونو ندونستيم قدر ادمهايي كه بي دريغ و بي منت براي زحمت كشيدن و ميكشن چه پادشاهاني مثل پهلوي ها و چه ادمهايي مثل شما كه همه ي هم و غمشون كشورشونه.من به راستي و درستي حرفاي شما ايمان دارم و در زندگي مديون شما هستم شما درهاي تازه اي از تاريخ و سياست رو به روي من باز كردين تا پيش از اين در بيخبري تاريكي و خدري بودم …من عشق به ميهن رو از شما ياد گرفتم و مطمئنا افرادي مثل من كم نيستن پس ناراحت نباشيد و به خاطر ما ادامه بدين.به اميد پيروزي روشنايي بر تاريكي
درود بر شما آقای فروهر. من هم راستش نگران شدم از این پیامتان. امیدوارم که دشواری بزرگی در برنامه های شما پیش نیامده باشد.
یک پرسش هم دارم. سپاسگزار خواهم بود اگه که به آن پاسخ بدهید. آیا این شدنی هست که شما یک حزب سیاسی با آرمان های ویژه خودش را راه اندازی کنید. اگر این شدنی نیست چه دشواری هایی را میبینید برای انجام دادن این کار. من بر این باورم که میتوان از همین گروه کوچک یک حزب استخوان دار با آرمان های پاک ایرانی را بنیان گذاری کرد. کارهای فرهنگی هم کم نیستند که بتونیم در کنار کارهای حزبی و سیاسی همه با هم انجام بدیم. دید شما در این باره چیست؟
خسروجان عزیز هر روز به جمع دوستاران و مشتاقانت یکنفر اضافه میشه به باور من عزیزی دوست داشتنی هستی ویک ایرانیه وطن دوست با شرف از بابت عکس فلاحتی در کناره رضا براهنی و اون کنایه همیشگیه شما خندم گرفت الحق و انصاف که نکته سنجی درود به درونه بی غشت کلی تو دلم بهت آفرین گفتم ممنون