قتل نخست وزیر تیمسار رزم آرا, فداییان اسلام, جبهه ملی و حزب توده! چند روز پس از ۳۰ تیر ۱۳۳۱ و جنجال حزب توده و آخوندهایی مانند آیت الله کاشانی برای ادامه نخست وزیری مصدق, پیرو تصویب قانون عفو پیشنهادی در مجلس شورای ملی توسط نمایندگان جبهه ملی و یاران مصدق در ۱۶ آذر ۱۳۳۱ پرونده خلیل طهماسبی عضو فداییان اسلام, قاتل تیمسار رزم آرا که به دیوان عالی جنایی ارجاع شده بود, با آزادی وی از زندان مختومه گردید! پس از اتفاقات تیر ۱۳۳۱ مصدق که در اردیبهشت ۱۳۳۰ با ترور تیمسار رزم آرا در۱۶ اسفند ۱۳۲۹ , به قدرت رسیده بود, توانست به حکومتش ادامه بدهد.
پس از پیروزی مصدق در اغتشاشات خیابانی با کمک چماقداران اسلامی و حزب توده, آیت الله کاشانی نیز به ریاست مجلس شورای ملی رسید. آیا نباید اعترافات تروریست اسلامی نواب صفوی در دادسرای نظامی در دی ماه سال ۱۳۳۴, در رابطه با همکاری جبهه ملی و فداییان اسلام در قتل رزم آرا را جدی گرفت؟
چگونه میتوان همکاری پنهانی حزب توده با فداییان اسلام را نیز نادیده گرفت؟ عجیب نیست که فداییان اسلام هرگز حمله ای به حزب توده به اصطلاح کافر انجام ندادند؟
آیا عجیبب نیست که دروغ بیشرمانه حمایت هژیر از امامی قاتل کسروی را همان سه وزیر توده ای کابینه قوام پخش کردند؟ پس چرا ۱۳۲۸ حسین امامی قاتل کسروی و محافظ مصدق در بست نشینی در برابر کاخ مرمر, همان هژیر را که اکنون وزیر درباربود را پس از درگیری لفظی وی با مصدق, ترور میکند؟ آیا در این رابطه نباید به خاطرات دشمن شاه, حاج حسین عراقی, توجه کرد؟
آیا جز این است که جبهه ملی, آخوند ها و حزب توده در سال ۵۷ یاران یکدیگر باقی ماندند؟
تاریخ معاصر ما را چه کسانی دستکاری کرده اند؟ آیا جز این نیست که پادشاهی خواهان میهن پرست امروز نیز زیر فشار این سه گروه محکوم به خاموشی هستند؟
خسرو فروهر, خرداد ماه ۲۵۷۵ ایرانی