آن زمان که در خانه خود را بدون پرسش بر روی هر کس و ناکس باز کردید, آن زمان که دار و ندار خود را به هر کس که دست گدایی در خیابان به سوی شما دراز کرد بخشیدید , آن زمان میتوانید اپوزیسیون را نیز بدون پرسش در اختیار اسلامیست های تواب قرار دهید. از کیسه ملت بخشیدن و درس اخلاق دادن هنر نیست. ٣٥ سال است که با آغوش باز به نام دموکراسی و اخلاقیات خاتمی ها, موسوی ها , گنجی ها . شیرین عبادی ها را پر و بال دادید! امروز نیز سراغ نوریزاد ها و طبرزدی ها میروید.
کوچکترین تردید را نیز گناه میشمارید. گویا معیار مبارز بودن روزی برای آخوند آدم کشتن است, گویا شکنجه و آزار ملت پایه‌گذار آزادگی است؟! گویا دفتر تحکیم وحشت و وزارت جاسوسی آخوندی دانشگاه انسان دوستی بوده اند و ما خبر نداشتیم؟!
بخشنده جنایات ها و قتل ها شده اید. فریب خوردن از گرگان را دانش سیاسی مینامید و این دور باطل را راه آزادی !؟
آیا زمان این نرسیده است که تعریف خود از دموکراسی و یا اخلاقیات خود را زیر سوال ببرید؟ آیا زمان آن نرسیده است که مسولیت قبول کنید؟
شاید گول خوردن ثوابش بیشتر از خردگرایی باشد, ولی راستش را بگویم اگر به دنبال ثواب بودم که اینجا در غربت و تبعید نبودم.
خسرو فروهر – اسفند2572