محمود نیکنژاد عضو کانون صنفی معلمان در این زمینه میگوید: عموما فرزندان و نوههای مسئولان کشور در مدارس غیردولتی درس میخوانند به عنوان مثال وقتی فرزندان نمایندگان مجلس در مدارس دولتی درس نمیخوانند لذا نمیتوانند قوانینی وضع کنند که به نفع مدارس دولتی بوده و تاکید کند که این مدارس ستون جامعه هستند.
وی میافزاید: حتی در آمریکا که لیبرالترین کشور جهان است تنها ۱۰ درصد مدارس پولی و خصوصی است. در ایران هم این عدد به ۱۵ درصد میرسد. عدهای میگویند اگر مدارس غیردولتی نباشند حق آنهایی که پول دارند و میخواهند از فضای آموزشی بهتری استفاده کنند را ضایع میکنید. حالا ما میگوییم آن ۱۵ درصد باشند، اما دلیلی بر این نیست که ۸۵ درصد مابقی فدای آن ۱۵ درصد بشوند. باید به سمتی حرکت کنیم که تفاوتی در امکانات، محتوا و کیفیت آموزشی در گستره مدارس مختلف وجود نداشته باشد، اما عملا درحال حاضر امکان چنین مسالهای فراهم نیست.
نیکنژاد در ادامه توضیح میدهد: مدارس غیردولتی از والدین پول میگیرند و امکانات آموزشی بهتر فراهم میکنند. اگر قرار باشد این مساله ساماندهی شود دولت باید به این سمت حرکت کند که همانطور که مدارس غیردولتی با پول خانوادهها فضای آموزشی بهتر فراهم میکند دولت هم همین امکانات را برای دانشآموران مدارس غیردولتی فراهم کند، اما در عمل این اتفاق نمیافتد. متاسفانه برنامههای دولت و دست اندرکارانی که خودشان گرفتار تعارض منافع و پولی سازی آموزش هستند به این شکل نیست.
این معلم با اشاره به شرایط فرزند محصل خود میگوید: ما در منطقه ۵ زندگی میکنیم و عملا شرایط به نحوی است که دبیرستان دولتی در اطراف ما وجود ندارد، یعنی اولا تعداد مدارس دولتی را کاهش دادهاند دوم اینکه یک فضایی را به عمد ضعیف و پرجمعیت نگاه میدارند، امکانات به آنها نمیدهند، دانشآموزان شر را تحمل میکنند، معلمان ضعیف را بر سرکلاسها میفرستند تا خانوادههایی که توانایی دارند را به سمت مدارس غیردولتی سوق دهند کاری که به شدت غیراخلاقی و ناجوانمردانه است.
جامعه ۲۴