روزنامه شرق نوشت: هرچند هفتم اکتبر به‌عنوان یک نقطه عطف می‌تواند جعبه پاندورایی را در تحولات فلسطین و منطقه غرب آسیا باز کند که یک نظم نوین منطقه‌ای را به دنبال داشته باشد، اما در شرایط به‌شدت سیال و مبهم فعلی نمی‌توان درک روشنی از حدود و ثغور و اقتضائات این نظم داشت؛ چراکه تحولات میدانی به‌عنوان مهم‌ترین پارامتر کماکان در جریان است و در این میان مهم‌ترین موضوع در تحولات میدانی هم به شدت و وسعت حمله زمینی اسرائیل به نوار غزه و به تبع آن واکنش گروه‌های فلسطینی و لبنانی باز‌می‌گردد.
حائز اهمیت، برخی تلاش‌های سیاسی و رسانه‌ای ۷۲ ساعت گذشته است که به صورتی مستمر، مداوم و معنادار در رفتاری ضد ایرانی سعی دارد مشخصا پای ایران را به حمله هفتم اکتبر باز کند و در پی آن، گزاره‌هایی را در قالب افزایش فشار به تهران یا حتی موضوع تنش و حمله به ایران پیش می‌کشند که البته با واکنش‌های جدی از سوی مقامات جمهوری اسلامی ایران مواجه شده است.
اگرچه به گفته و اذعان مقامات ایالات متحده آمریکا تاکنون هیچ‌گونه مدرک مشخصی دال بر حمایت یا نقش مستقیم جمهوری اسلامی ایران در عملیات ۷ اکتبر حماس علیه اسرائیل وجود ندارد اما بی‌شک باید این نکته را هم در نظر گرفت که مبادا منافع ملی قربانی برخی تندروی‌های داخلی شود.
جمهوری اسلامی ایران از همان ابتدا به لحاظ اخلاقی همواره خود را متعهد به حمایت جدی از آرمان فلسطین و گروه‌های مقاومت می‌داند، اما مرز باریک این حمایت اخلاقی با برخی موضع‌گیری‌ها و شعار‌ها باید به‌درستی در سطح رسانه‌ای تبیین شود که فضا برای سوء‌استفاده و موج‌سواری معارضان شکل نگیرد.
به موازات آنچه گفته شد، برخی تحلیلگران و کارشناسان این روز‌ها از روی دلسوزی هشدار‌ها و تذکراتی را مطرح کرده‌اند و پیرو آن واقعا جا دارد این نکته مد‌نظر قرار گیرد که برخی مقامات اجرائی در به‌کاربردن واژه‌ها، ادبیات و موضع‌گیری‌های خود نهایت دقت، هوشمندی و مصلحت را با در‌نظر‌گرفتن چارچوب منافع ملی داشته باشند تا تبعاتی دامن‌گیر کشور نشود.
روزنامه شرق در پایان نوشت: در دنیای امروز که نقش رسانه‌ها بی‌بدیل است، هر‌گونه واکنش و سخنی، چه در قالب موضع شخصی و چه موضع رسمی، به واسطه بعد حقوقی افراد می‌تواند تبعاتی را برای کشور‌ها و منافع ملی به دنبال داشته باشد؛ بنابراین دیگر چیری به نام موضع خصوصی معنا ندارد. مقامات اجرائی باید در اظهارنظرهایشان در فضای مجازی، مصاحبه‌ها و… به این نکته دقت کنند که دیگر مانند گذشته نمی‌توان موضوعی را مطرح کرد و بعد آن را تکذیب کرد. هر حرف و سخنی در دنیای رسانه‌ای امروز برای همیشه ثبت خواهد شد.
اما چرا خامنه‌ای جنگ‌افروزی می‌کند؟
چرا خامنه‌ای نمی‌تواند دست از دخالت در کشورهای منطقه بردارد؟
خامنه‌ای – ۱۹ اسفند ۱۴۰۰: حضور در مسائل منطقه، این عمق راهبردی ما است.
مگر چه منافعی برای رژیم او دارد؟
خامنه‌ای – ۱۹ اسفند ۱۴۰۰: این خودش وسیله‌ٔ استحکام نظام است، چطور این را ما از دست بدهیم؟
بهای این سیاست چیست؟
مهدی نصیری، مدیرمسئول اسبق کیهان خامنه‌ای: مداخله در سوریه و یمن و اینها به بهای ویرانی داخل بوده به بهای بدبخت کردن مردم بوده به بهای افزایش میلیون‌ها فقیر و خانواده زیر خط فقر توی این جامعه بوده!
مجری یک برنامه تلویزیونی در صداوسیما: دخالت در منطقه به‌طوری‌که پول از این ور به آن ور منتقل می‌شود و هزینه می‌شود و دیگر مسائل، آیا منظور شما همین است؟
پیروز مجتهدزاده کارشناس امور بین الملل ۵تیر: آقا خیلی عظیم‌تر از این حرفها است…
