باید به پرونده سارقان که امنیت مردم را بر هم می‌زنند، به سرعت رسیدگی شود و نباید اجازه داد که رسیدگی به این قبیل پرونده‌ها با تاخیر مواجه شود، زیرا رسیدگی به موقع به آنها، اثر بازدارنده بیشتری دارد.
رئیس قوه قضاییه با اشاره به ضرورت توجه تمام و کمال به موازین شرعی و قانونی در بازرسی‌ها و بازجویی‌ها به استفاده حداکثری از ارفاق‌های قانونی در قبال محکومان واجد شرایط تاکید کرد و گفت: ترحم و ارفاق قانونی به افراد شرور و سارق که امنیت و آرامش مردم را برهم می‌زنند ظلم به دیگران است.
به گزارش ایرنا، غلامحسین محسنی‌اژه‌ای این نکته مهم را یادآور شد که چنانچه دادستان‌ها و مسئولان بخش‌های مختلف دادسرا، مسئولیت‌های خود را به نحو احسن انجام دهند، تاثیر این امر در اتقان آرای صادره از ناحیه دادگاه و به موقع بودن، اثرگذاری و بازدارندگی آن احکام و در نتیجه رضایت مردم و استیفای حق آنها، بسیار مشهود و ملموس خواهد بود.
این در حالیست که به گفتهٔ وزیر دادگستری، میزان جرائم از تعداد جمعیت در ایران بیشتر است. معنای دقیق‌تر این سخن این است که میزان متوسط پروندهٔ جرم به ازای هر نفر بیش از یک است، در حالی که در گذشته کمتر از آن بوده است.
چرا در ایران پرونده‌های جرم رو به افزایش است؟ چه عواملی در این افزایش دخیل هستند؟ آیا بنا به ادعای مقامات که جامعهٔ ایران را جامعه‌ای دینی و مقامات کشور را پاک و الهی معرفی می‌کنند نباید انتظار کاهش جرائم را داشت؟ چرا وزیر دادگستری دولتی که به خاطر پرهیز از بد نشان دادن اوضاع دلیلی برای گفتن دروغ در این زمینه ندارد از افزایش جرائم شکایت می‌کند؟
برای سده‌ها مردمی که از خدا می‌ترسیدند و به‌واسطهٔ این ترس از جرم و جنایت دوری می‌کردند پس از شکل‌گیری حکومت دینی دیدند که حاکمان در کرسی خدا و پیامبر و امامان نشستند و هر کاری را که می‌توانستند از تقلب و دروغ و سرکوب مخالف تا سوء استفاده از قدرت و فساد انجام دادند. وقتی مراجع تقلید و اساتید حوزهٔ علمیه مثل آب خوردن هزاران زندانی را در زندان اعدام می‌کند یا به راحتی دروغ می‌گوید یا به تاراج اموال عمومی دست می‌زنند مردم عادی مطمئن می‌شوند که خدایی و رستاخیزی و مجازاتی در کار نیست. وقتی نمایندگان خدا از خدا نمی‌هراسند، چرا مردم عادی باید از او بهراسند؟
