با شعلهور شدن جنگ در غزه سؤال های زیادی برای جهانیان مطرح شده است. چرا این جنگ شروع شد و مقدماتش چه بود؟ چه کسانی زمینهسازی کردند؟ چگونه می توان به جنگ پایان داد و برای صلح دائمی چه باید کرد؟! همانطور که در هر قتل ساده جنایی هم دنبال آثار انگشت و تأثیر کسانی میگردند که به نوعی در آن قتل سود و زیانی دارند، اینجا نیز به سرانگشتان پیدا و پنهان جمهوری اسلامی در این جنگ میرسیم.
یکی از امامان جمعه خامنهای در نمازجمعه هفته گذشته بیرجند ضمن اذعان به خشم و نفرت مردم ایران از جنگافروزی جمهوری اسلامی گفت: سالهاست دشمنان مغرض با غول رسانه ای که دارند در گوش مردمان سادهاندیش و ناآگاه زمزمه میکنند و این را القا میکنند که ما را چه به فلسطین، ما را چه به لبنان به سوریه به یمن، ما باید به کشور خودمان توجه داشته باشیم نه غزه، نه لبنان جانم فدای ایران.. اما اینها دروغ میگویند همین اغتشاشات گذشته ثابت کرد که اینها جان فدای ایران هم نیستند…
این آخوند ضد ایرانی به این ترتیب اعتراف میکند که جمهوری اسلامی به جنگافروزی نیازی حیاتی دارد. تجربهٔ تاریخی اصرار خمینی بر ادامهٔ جنگ با عراق در زمانی که صلح عادلانه در دسترس بود، گواه روشنی بر این ماهیت جنگافروز نظام ولایت فقیه است. خمینی پذیرش آتشبس را جامزهر توصیف کرد و نشان داد صلح برای نظام جنگافروز مثل زهر مرگبار است.
این اعتراف امام جمعه خامنهای روی دیگری هم دارد و آن اینکه مردم ایران با شعار نه غزه نه لبنان… مرزشان را با نظام جنگافروز روشن کردهاند.
فیلم زیر: جنگ در غزه، نیاز آخوندها برای بقا