اِرِندِل که حدود یک میلیارد سال پس از مهبانگ به وجود آمده است، به قدری دور است که ۱۲٫۹ میلیارد سال طول کشیده تا نورش به زمین برسد
تمام هجده آینه تلسکوپ فضایی جیمز وب در پایان ماه آوریل در یک امتداد قرار گرفتند و آن را گامی دیگر به اکتشاف کیهان نزدیک کردند. مرحله بعدی سرد شدن ابزار رصد نور مادون قرمز است، که باید تا ۷ درجه کلوین یا تقریباً ۴۵۰ فارنهایت درجه زیر صفر خنک شود.
وقتی که این اتفاق افتاد، آینه‌های تلسکوپ می‌توانند تراز نهایی خود را به دست آورند، و بدون نگرانی بابت تاثیر مختل‌کنندهٔ حرارت، رصد رسمی نجوم را آغاز کند. در آن زمان دانشمندان خواهند توانست از جیمز وب برای مجموعه‌ای از مطالعات علمی در سال‌های آینده استفاده کنند.
موسسه فضایی دانشگاه جانز هاپکینز در بالتیمور آمریکا هدایت تلسکوپ فضایی جیمز وب، که اینک در فاصله یک میلیون مایلی در مدار زمین قرار دارد، را بر عهده دارد. این همان مؤسسه‌ای است که در چند دهه اخیر تلسکوپ فضایی هابل را نیز کنترل کرده است.
هابل ماه گذشته موفق شد از پدیده‌ای که گمان می‌رود دورترین ستاره‌ای باشد که تاکنون دیده شده است تصویربرداری کند. دانشمندان این ستاره که جرم آن پنجاه برابر خورشید است را «اِرِندِل» نامیدند. این ستاره به قدری دور است که ۱۲٫۹ میلیارد سال طول کشیده تا نورش به زمین برسد، و به باور ستاره‌شناسان حدود یک میلیارد سال پس از «مهبانگ» به وجود آمده است.
چیزی که باعث شد ارندل از چنین فاصله بعیدی به رویت تلسکوپ هابل برسد این بود که یک «ذره‌بین کیهانی» غیرمتعارف در قالب یک خوشه کهکشانی در نزدیکی این ستاره، بافت فضا را به گونه‌ای منحرف کرد که که نور ارندل را به نظر هابل رساند.
اینک اخترشناسان قصد دارند از حساسیت بالای جیمز وب به نور مادون قرمز برای تأیید جزئیات ارندل استفاده کنند. به گفته آنها، این تلسکوپ احتمالاً می‌تواند مسافت‌های دورتر از ارندل را هم رصد کند، و تا حدود یکصد میلیون سال پس از مهبانگ پیش برود، که زمانی است که اولین ستاره‌ها و کهکشان‌ها شروع به شکل‌گیری کردند.
العربیه
