فیلم زیر؛ خمینی ملعون گفته بود: اعدام های که ما انجام می دهیم، اعدام های رحمت است
مسئولیت جامعۀ جهانی در حفظ جان مردم ایران
رادیو فرانسه در گزارشی گفت: بامداد روز دوشنبه ۲۱ آذر جمهوری اسلامی مجیدرضا رهنورد، دومین معترض دستگیر شدۀ جنبش اعتراضی سراسری، را اعدام کرد و پیکر او را بدون اطلاع خانواده‌اش به خاک سپرد. به گفتۀ کارشناسان، رژیم با اعدام معترضانِ دستگیر شده می‌خواهد در دل مردم هراس بیفکند و آنان را از ادامۀ اعتراض‌های خیابانی بازدارد.
آیا جنبش سراسری کنونی با این اعدام‌ها از پیشروی بازخواهد ایستاد؟ چگونه می‌توان مردم را به ادامۀ جنبش بحق و عادلانه‌شان امیدوار کرد و در عین حال جلو اعدام معترضان دستگیر شده را گرفت؟ تجربه‌های گذشته در این باره چه می‌گویند؟
به عقیدۀ کارشناسان، اگر آن بخش از جامعه که زیر عنوان بخش خاکستری از آن یاد می‌کنند، به جنبش اعتراضی سراسری بپیوندد، از گستاخی و بی‌پروایی رژیم کاسته خواهد شد. در اصطلاح‌شناسیِ جامعه‌شناسان ایرانی، بخش خاکستری به آن بخش از جامعه گفته می‌شود که اکنون خاموش است، با این حال می‌داند و به عیان می‌بیند که همۀ رشته‌های پیوند میان مردم به ویژه جوانان و جمهوری اسلامی گسیخته است.
یکی از برتری‌های جنبش سراسری کنونی بهره مندی آن از حمایت گسترده و فعالِ انبوه ایرانیان خارج از کشور است. جمعیت عظیم ایرانیان خارج در سراسر جهان به ویژه در کشورهای غربی از همان روزهای نخستِ جنبش به پا خاستند و تاکنون پیوستگی و همبستگی بی‌مانند خود را با مردم به جان آمده حفظ کرده‌اند. با این حال، به رغم همۀ کوشش‌ها هنوز نتوانسته‌اند، چنان که باید، دولت‌های بزرگ غربی را به پشتیبانیِ بی چون و چرا از مردم ایران وادار کنند.
بسیاری از کارشناسان ایران معتقدند گروهی که از ۴۳ سال پیش به نام اسلام بر سرنوشت کشور و هستی مردم آن چیره شده‌اند تا جایی که بتوانند مقاومت خواهند کرد. کارنامۀ گذشته و اکنون آن‌ها نشان می‌دهد که برای بقای خود درنگی در کشتن هرچه بیشتر مردم نخواهند کرد.
بنابراین، ایرانیان چه در داخل و چه در خارج نباید از پای بنشینند. به عقیدۀ کارشناسان، ایرانیان خارج در آگاه کردن و بسیج افکار عمومیِ کشورهای غربی باید دو چندان بکوشند تا دولت‌های آن کشورها ناگزیر شوند در روابطشان با جمهوری اسلامی تجدید نظر کنند. آن دولت‌ها باید از محکوم کردن ظاهری اعدام‌ها و تیراندازی به معترضان فراتر روند و گام‌های مؤثرتری در جهت حفظ جان مردم معترض ایران بردارند.
بسیاری از کارشناسان بر این عقیده‌اند که جامعۀ جهانی به ویژه دولت‌هایی که خود را ملزم به رعایت حقوق بشر می‌دانند، در حفظ جان مردم ایران در اوضاع و احوال کنونی کشور مسئولیت بزرگی به عهده دارند. مسئولیت حفظ جان مردم یک کشور، چنان که سازمان ملل در «کنوانسیون پیشگیری از کشتار» تصریح کرده، کشورهای عضو آن سازمان را ملزم می‌کند تا با برداشتن گام‌های سیاسی مؤثر از کشتار مردم یک کشور جلوگیری کنند.
تأکید بر اصل «مسئولیت حفاظت» در روابط بین‌الملل می‌تواند وسیله‌ای باشد در دست ایرانیان خارج از کشور تا مسئولیتِ دولت‌های عضو سازمان ملل به ویژه دولت‌های غربی را به آن‌ها گوشزد کنند.
