یک استاد اقتصاد دانشگاه اهواز درباره پیشبینی خود از شرایط اقتصادی، بر اساس متغیرهای کلان اقتصادی، تا پایان سال مطرح کرد: «به دو دلیل من پیشبینی مثبتی ندارم؛ یکی تداوم تحریمها که بر خلاف وعده دولت مبنی بر گره نزدن سفره مردم به تحریمها که البته من به عنوان یک اقتصاد خوانده انتظار داشتم که این وعده عملا محقق نخواهد شد. به دلیل وابستگی به درآمدهای نفتی، سفره مردم سالهاست که به تحریمها گره خورده است؛ بنابراین کاملا پیدا بود که حذف درآمدهای نفتی از درآمد ملی روند نزولی زندگی مردم را رقم خواهد زد.»
مرتضی افقه گفته: «اینکه دولت ادعا میکند که تحریمها را به زندگی مردم گره نزده است اساسا درست نیست چراکه فقط تلاش کرده است که بودجه خود را به تحریمها گره نزند، ولی با جیب مردم و فشار بر آنها سعی کرده است درآمدهای بودجه را تامین کند در حالیکه در GDP (تولید ناخالص ملی)، بودجه دولت یکی از چهار جز تولید ناخالص ملی است که دولت فقط روی آن تمرکز کرده است. در حالی که مصرف خصوصی یا سرمایهگذاری خصوصی و تجارت خارجی به دلیل اینکه از یک سو درآمد مردم کاسته میشود و از سوی دیگر با کاهش میزان تجارت به دلیل مشکل تحریمها، عملا GDP هم کاهش جدی پیدا کرده است. یعنی عدم حل مشکل تحریمها، تا پایان سال، وضع را خرابتر میکند.»
این اقتصاددان درخصوص دلیل دیگری که به وضعیت شرایط اقتصادی در آینده خوشبین نیست، گفت: «دومین دلیل هم ناکارآمدی دولت است. تجربه اجرایی ندارند و تمام وعدههایشان به دلیل خامی و عدم تجربه بوده است. وزرایی را انتخاب کرده اند که توان لازم برای مدیریت شرایط بحرانی فعلی را ندارند. به خصوص اینکه یک بوروکراسی ناکارآمد و یک سری قوانین ضد و نقیض دست و پاگیری هم وجود دارد. مجموع اینها در کنار ناکارآمدی دولت و به علاوه تحریمها، متاسفانه خوشبینی نسبت به آینده را حداقل برای من ایجاد نمیکند.»