فاشیسم زن‌ستیز جمهوری اسلامی با تاکتیک‌های لو رفته و شناختهٔ شده مانند بری دانستن خود از جنایت، انداختن تقصیر به گردن دشمنان، ربط موضوع به عوامل خودسر و افراطی در درون حکومت و… می‌خواهد از زیر بار جنایت شانه خالی کند. در عین‌حال درصدد ساده‌سازی این جنایت، دور زدن آن و کلی‌گویی است تا بتواند پوشش بیشتری برای عوامل میدانی آن فراهم سازد. آنچه مسلم است ابعاد این جنایت به‌جای این‌که رو به کاستی برود، در حال فزونی است. آنچه تردید برنمی‌دارد این است که اراده‌ای در حاکمیت برای مقابله با این جنایت وجود ندارد و همین موضوع تأمل‌برانگیز است.
نرگس محمدی، فعال مدنی سرشناس و زندانی سیاسی در ایران در نامه‌ای از زندان درباره ماجرای مسمومیت زنجیره‌ای و گسترده دانش‌آموزان به ویژه دختران هشدار داد و گفت که نمی‌توان و نباید نسبت به این مسئله سکوت کرد.
خانم محمدی نوشت: با افشاگری و حضور خیابانی جنایت علیه دخترانمان را متوقف کنیم
با افشاگری و حرکت های گسترده اعتراضی و حضور خیابانی در ایران جنایت علیه دخترانمان را متوقف کنیم.
نمی توان و نباید نسبت به مسمومیت زنجیره ای و گسترده دانش آموزان به ویژه دختران طی هفته گذشته سکوت اختیار کرد.
این اقدام نفرت انگیز و ضد بشری صرفا در سطح اقدام سرکوبگرانه سیاسی نبوده و شدت بی رحمی و ابعاد غیر انسانی آن برای جامعه بشری اهمیت و پیام مهمتری خواهد داشت.
۱- از تمام نهادها ، گروه ها و جریانات مردمی عاجزانه می خواهم با همدلی و احساس مسئولیت ملی از “حق حیات” و ” زندگی” فرزندانمان حمایت نماییم و با افشاگری و حرکت های اعتراضی گسترده، مانع تداوم آن و جلوگیری از گسترش و شکل گیری اشکال دیگر چنین حملات خشونت آمیزی در جامعه شویم.
۲- تا کنون حکومت نه تنها مانع تداوم این خشونت علیه کودکانمان نشده ، بلکه حتی افرادی را به عنوان متهم یا مطلع بازداشت ننموده در حالی که جامعه جهانی شاهد شدت و شتاب برخورد نیروهای امنیتی و قضایی علیه مردم عادی در جنبش “زن ، زندگی ، آزادی ” حتی با شعار دهندگان در منازل شخصی میباشد.
بدیهی است حکومت استبدادی با چنین رفتاری پیام مهمی را به جامعه ایران و جهانی میدهد.
۳- از تمام نهادها ی بین المللی حقوق بشری و سازمان ملل بخواهیم نسبت به این اقدام ضد بشری و پر هراس بی توجهی نکنند و اقدام عملی فوری انجام دهند.
خانم محمدی در پایان نوشت: به خود اجازه می دهم به نهادهای بین المللی یادآور شوم که جهان نمیتواند حقوق انسانی و بدیهی میلیونها ایرانی را فقط در سالنی در سازمان ملل و آن هم با حضور وزیر امور خارجه دروغگو و فریبکار جمهوری اسلامی مورد بررسی قرار دهد.
همزمان در اعتراض به تداوم حملات شیمیایی به مدارس سراسر ایران، چندین تشکل صنفی معلمان، دانش‌آموزان و دانشجویان کشور خواستار تجمعی سراسری در روز سه‌شنبه ۱۶ اسفند شدند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان در بیانیه‌ای برای فراخوان تجمع ۱۶ اسفند نوشت: «ما معترضان، خواستار پایان دادن به سرکوب بیولوژیک و تهدید جان شهروندان به ویژه دانش‌آموزان هستیم.»
این شورا اضافه کرد که «به منظور پیشگیری از رفتار خشونت‌بار مسموم‌سازی دانش‌آموزان» از جمهوری اسلامی می‌خواهد که «به هیاتی از فعالان مدنی، صنفی و سیاسی مستقل به همراه جمعی از پزشکان و اساتید متخصص و وکلای حقوق‌بشری اجازه بررسی همه‌جانبه موضوع مسمومیت‌سازی مدارس بدهند تا حقایق و واقعیت‌ها به صورت شفاف بررسی و نتیجه آن به اطلاع مردم ایران رسانده شود».
حملهٔ شیمیایی به مدارس دخترانه در حکم بازی با آتش است و عواقب پشیمان‌کننده برای خامنه‌ای و اتاق فکر شیطانی او خواهد داشت. از هم‌اکنون می‌توان آثار این عواقب پشیمان‌کننده را به چشم دید. حکومت خامنه ای اکنون در واپسین روزهای عمر خود به انتقام‌کشی از دختران دانش‌آموز روی آورده است؛ اما اشتباه محاسبهٔ فاحش و مرگبار آن نیز در همین‌جاست. جامعه و به‌خصوص زنان و دختران شجاع ایرانی دیگر از روش‌های فاشیستی و سرکوبگرانه نمی‌هراسند. بعد از زمین‌گیر شدن ماشین سرکوب و پنچر شدن چرخ های گشت ارشاد، شرایط دیگر به عقب برنمی‌گردد. فرمان آتش‌به‌اختیار علم‌الهدی به اراذل و اوباش حزب‌اللهی، ناشی از خوردن کفگیر فاشیسم دینی به ته دیگ است.
