نشریه میدل ایست آی در مطلبی نوشت: رابطه چین و امریکا در دوران ریاست جمهوری بایدن بهبود نیافته است. در استراتژی امنیت ملی کاخ سفید در اکتبر ۲۰۲۲ میلادی از چین تحت عنوان “تنها رقیبی که قصد تغییر نظم بین المللی را دارد و همزمان به طور فزاینده‌ای قدرت اقتصادی، دیپلماتیک، نظامی و تکنولوژیکی خود را برای این کار تقویت می‌کند” یاد شده است.
همچنین در ادامه آن سند آمده است:”چین این جاه طلبی را دارد که به قدرت پیشرو در جهان تبدیل شود”.
در همین حال چین و آمریکا دو اقتصاد بزرگ جهان علیرغم رقابت شان عمیقا با یکدیگر مرتبط هستند. بر اساس گزارش “بلومبرگ” تجارت کالا بین ایالات متحده و چین در سال ۲۰۲۲ میلادی به بالاترین حد خود رسید. این تجارت تقریبا به میزان ۲ میلیارد دلار در روز است که ایالات متحده را به بزرگترین شریک تجاری چین از نظر فروش صادرات تبدیل می‌کند.
اگرچه چین صرفا یک توافق راهبردی بلند مدت با رژیم ایران را امضا کرده که ممکن است واکنش واشنگتن را به دنبال نداشته باشد، اما اجرای چنین توافقی داستان متفاوتی خواهد بود. عملیاتی کردن یک توافق بلند مدت راهبردی با جمهوری اسلامی مستلزم پذیرش خطر اساسی تبدیل شدن رقابت هژمونیک ایالات متحده و چین به یک درگیری است.
بنابراین، رهبر چین واقعا با دعوت از رئیسی برای سفر به پکن به چه چیزی فکر کرده بود؟ این احتمال وجود دارد که حرکت جنجالی او بازی با کارت ایران در برابر آمریکا باشد تا واشنگتن را از موقعیت تهاجمی کنونی خود عقب براند. به این فکر کنید که چین توافق نامه را مانند شمشیر داموکلس بر سر سیستم سیاسی آمریکا نگه داشته است.
