ایران یا جمهوری اسلامی؟
پس از حمله اسرائیل به کنسولگری رژیم خامنه ای در دمشق، برخی آگاهانه و مُصرانه در تلاشند تا “جمهوری اسلامی” را معادل “ایران” جا بیاندازند. تا به این وسیله مخالفت اسرائیل با حکومت جمهوری اسلامی را جنگ و مخالفت این کشور با ایران نشان دهند. آنها تلاش دارند تا از این طریق با تحریک حس وطن پرستی، عده ای که حتی مخالف جمهوری اسلامی هستند را نیز بخاطر ایران هم که شده به دفاع از جمهوری اسلامی بکشانند.
این کار را خمینی هم به نام “دفاع مقدس” انجام داد و میلیون ها جوان و نوجوان ایرانی را به جبهه های جنگ فرستاد که خود او زمینه سازی کرده بود. جنگی که بعد از آزادسازی خرمشهر، پایانِ آن ممکن بود، اما خمینی همچنان بر ادامه آن پای فشرد و جوانان ایرانی را قربانی آن کرد تا حکومت اسلامی را تثبیت کند. این رژیم و کارگزاران و حامیانش هر وقت که لازم بوده “ایران دوست” می شوند تا خود و نظام ضد ایرانی شان را حفظ کنند.
باید از این جماعت که خواهان ماندگاری رژیم ملاها هستند پرسید که آیا جمهوری اسلامی تهدیدی برای کشورهای دیگر نبوده و اهل جنگ با دیگر کشورها نیست؟
نخست باید گفت که جنگ اول و بزرگ جمهوری اسلامی با مردم ایران است. این رژیم در بیش از چهار دهه گذشته ده ها هزار تن از مردم ایران را اعدام کرده، صدها هزار نفر را در جنگ به کشتن داده، با خراب کردن زیر ساختارهای حمل و نقل عمومی، هر سال مسببِ مرگ حدود بیست هزار نفر در جاده های ایران شده و همین سه سال پیش با جهل و خرافات و رفتاری ضد انسانی صدها هزار تن از هموطنانمان را با ویروس کرونا به کام مرگ فرستاد.
علاوه بر اینها، این رژیم ضد ایرانی فرهنگ و ادب و شعر و تاریخ و تمدن ایران را تخریب و بجای آن، نظامی مبتنی بر مرگ و نیستی و نابودی و دروغ و ترور و خشونت و… جایگزین کرده است. این رژیم از روز اول از صدور انقلاب حرف زده، یعنی قصد دارد همین مرگ و ویرانی را در هر جای دیگری که مسلط شود، برقرار سازد.
– جمهوری اسلامی به سفارت ایالات متحده آمریکا، که به مثابه خاک آن کشور است، حمله کرد و دیپلمات هائی که باید طبق قوانین بین المللی از مصونیت برخوردار باشند را ۴۴۴ روز به گروگان گرفت. در سال های بعد به سفارت بریتانیا و عربستان سعودی هم حمله کرد.
– بنیانگذار این رژیم با تحریک مردم عراق به انقلاب بر علیه صدام حسین، با دخالت در امور داخلی یک کشور دیگر، عملا زمینه ساز حمله عراق و شروع جنگ شد.
– این رژیم بعد از آزاد شدن خرمشهر، با پیشروی در خاک عراق جنگ را به مدت شش سال دیگر ادامه داد.
– این رژیم با سپاه قدس در امور داخلی عراق، یمن، سوریه و لبنان دخالت کرده و آتش جنگ های داخلی و منطقه ای را فقط برای دور کردن خود از بحران دامن می زند.
– این رژیم با سپاه قدس در کشورهای دوردست یا همسایه بمب گذاری و ناامنی و بی ثباتی را دامن می زند. (انفجار مرکز همیاری یهودیان آرژانتین و ارسال مواد منفجره به مکه و پیامدهای مرگبار آن)
– این رژیم با ترور مخالفیش در کشورهای مختلف جهان، تاکنون بیش از ۲۰۰ ایرانی را کشته و با هر عملیات، حاکمیت ملی آن کشورها و قرادردادهای بین المللی را زیر پا گذاشته و امنیت شهروندان آن کشورها را به خطر انداخته است.
– این رژیم پس از انقلاب از بالاترین مقامات آن تا تریبون های نماز جمعه تا رسانه های رسمی اش شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل و مرگ بر انگلیس سر داده و پرچم این کشورها را می سوزاند.
– این رژیم بر روی موشک های دوربرد خود به فارسی و عِبری و انگلیسی خواهان نابودی اسرائیل شده و رهبر و رئیس جمهورش از نابودی اسرائیل سخن می گویند.
– تئوریسن های این رژیم در باره تسخیر کاخ سفید و تبدیل آن به حسنیه سخنرانی کرده و در رسانه های رسمی این حکومت پخش می شود.
و …
پس باید به این جماعت گفت: جمهوری اسلامی هیچگاه نماینده ایران نبوده و نیست. جمهوری اسلامی هیچگاه خواهان امنیت و صلح و ثبات نبوده و نیست. جمهوری اسلامی هیچگاه اهل حقیقت و حرف راست نبوده و نیست، اهل پایبندی به تعهدات بین المللی نبوده و نیست. و… مهمتر از هر چیز دیگر: جمهوری اسلامی قابل اعتماد نبوده و نیست.