نشریه آمریکایی «پولیتیکو» در گزارشی نوشته که چین و روسیه در حال مذاکره محرمانه پیشرفته با حکومت ایران برای تحویل مواد ویژه برای سوخت موشک‌های بالیستیک هستند.
در این گزارش به نقل از این دیپلمات‌ها آمده است که موضوع این مذاکرات، عرضه یک ترکیب شیمیایی مهمِ به نام پرکلرات آمونیوم به ایران است که برخورداری از آن برای پیش‌رانش موشک‌های بالیستیک اهمیتی اساسی دارد.
پرکلرات آمونیوم یک جزء کلیدی در سوخت جامد موشک‌ها است و اغلب برای مصارف نظامی استفاده می‌شود. بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل متحد که در سال ۲۰۱۵ به تصویب رسید، کشورها از تأمین این ماده برای ایران بدون تأیید شورای امنیت سازمان ملل منع شده‌اند.
موشک‌های ماهواره‌بر معمولاً از سوخت مایع استفاده می‌کنند، اما موشک‌های سوخت جامد خالص عمدتاً با سامانه‌های موشک‌های بالیستیک مرتبط هستند.
سال‌ها است که وزارت دفاع جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران هر دو به طور موازی برای تکمیل چرخه دست یافتن به توان موشکی مربوط به سوخت جامد کوشش کرده‌اند و این موضوع، کشورهای منطقه و کشورهای غربی را نگران کرده است.
این دیپلمات‌ها گفتند که نمی‌دانند کدام شرکت‌های چینی با این موضوع درگیرند و مقدار دقیق پرکلرات آمونیوم ایران که قصد خرید آن را دارد مشخص نیست، اما برآورد کردند مقداری که مذاکره بر سر آن جریان دارد «برای ساخت هزاران موشک از جمله موشک ذوالفقار که برد ۷۰۰ کیلومتری دارد، کافی است.»
احتمال کمک‌رسانی چین به روسیه از طریق ایران
در همین حال حملات بی‌امان روسیه به اهداف اوکراینی در سال گذشته، ذخایر موشکی این کشور را تمام کرده و برخی گزارش‌ها از احتمال وارد کردن موشک از ایران به جبهه جنگ روسیه در اوکراین حکایت داشته‌اند.
به گفته تحلیل‌گران، چین در ماه‌های اخیر برای روسیه تجهیزات نظامی ارسال کرده، اما حد و اندازه آن را محدود نگاه داشته زیرا نگران خشمگین کردن مهم‌ترین شرکای تجاری خود در آمریکا و اروپا است.
به گزارش رادیو فردا، پولیتیکو از قول «دیپلمات‌های آگاه» می‌نویسد که با ادامه مذاکرات محرمانه سه کشور، احتمال تحویل پرکلرات آمونیوم به ایران و سپس مستقر کردن موشک‌های دوربردی که با این ماده در ایران ساخته می‌شود در جبهه اوکراین وجود دارد.
به گفته این منابع، این یکی از راه‌هایی است که چین می‌تواند در پشت صحنه، حمایت قابل توجهی از مسکو کند.
به نوشته این گزارش، تحلیل‌گران غربی می‌گویند که روی آوردن به چنین روش‌هایی می‌تواند نشان‌دهنده نگرانی عمیق پکن در مورد چشم‌انداز آینده توان رزمی کشور متحدش، یعنی روسیه، باشد.
