بافت تاریخی شهر شیراز از دههی هفتاد تاکنون در خطر تخریب و نابودی قرار داشته و هرازچندگاهی بخشی از آن به بهانهی توسعهی شاهچراغ یا طرح بینالحرمین تخریب میشود.
ناظر به همین امر، اخیراً نام پویشی که برای نجات بافت تاریخی شیراز به راه افتاده، بر سر زبانها افتاده است. این پویش در مدت فعالیت خود توانسته که توجه بسیاری از رسانهها، مسئولین، چهرههای سرشناس و مردم را جلب کند و به ادعای دبیر آن موفق شده که جلوی برخی تخریبهای اخیرا را هم بگیرد.
به گزارش هرانا، در شماره جدید ماهنامهی خط صلح، به سراغ دبیر پویش نجات بافت تاریخی شیراز که از دی ماه ۱۴۰۰ به راه افتاده، رفتهایم تا از اهداف و دستاوردهای آن برای جلوگیری از تخریب و نابودی این بافت بیشتر مطلع شویم.
محمدمهدی کلانتری، پژوهشگر دکتری مرمت بنا و بافتهای تاریخی در دانشگاه علم و صنعت و دبیر این پویش به خط صلح میگوید: «آقای ضرغامی اصلاً اعتقادی به بافت تاریخی و اینکه این بافت باید حفظ شود، ندارد… ]اما[ آقای ضرغامی صرفاً خود را در برابر پنج بنای ثبت ملی مسئول میداند و برای بافت تاریخی و سی بنای واجد ارزشی که همه هم قاجاری هستند، ارزشی قائل نیست.»
کلانتری همچنین با تاکید بر غصبی بودن خانههایی که به زور از اهالی خریداری میشود، میافزاید: «در اینجا دو موضوع باید مورد توجه و نقد قرار داشته باشد. یک موضوع تاریخی است (که من سر پلاکهای تاریخی به عنوان کارشناس مرمت و احیای بناها و بافتهای تاریخی باید بجنگم). موضوع دیگر اما وجه اجتماعی و انسانی مسئله است که مربوط میشود به تخریب مکانهایی که تاریخی نیستند اما خانههایی هستند که در آنها مردم در حال زندگی هستند. پایشان را روی گردن مردم گذاشتهاند که به زور بیایند و با پولی ناچیز، خانهها را به آنهان واگذار کنند.»
دبیر پویش نجات بافت تاریخی شیراز در پایان هم از برخی انگیزههای آخرالزمانی در خصوص این طرح تخریب پرده برمیدارد و میگوید که یکی از مشاورین حرم شاهچراغ، چهارسال پیش در حرم رضوی گفته است که «چه کسی گفته که ما باید شیراز را به نام حافظ و سعدی بشناسیم؟