رئیس یکی از مخوفترین زندانها در دوران اعدامهای جمعی ۱۳۶۷، از نقش مقامهای ارشد جمهوری اسلامی در آن اعدامها پرده برداشته (فیلم زیر) و گفته خامنهای به دنبال اعدامهای بیشتر است.
حسین مرتضوی زنجانی به بیبیسی میگوید نه به دنبال شهرت است، نه پاک کردن نامش، بلکه میخواهد حرفهایش جایی با صدای خودش ثبت شود، «چون اگر بمیرد» این فرصت از دست خواهد رفت.
او اولین مقام جمهوری اسلامی نیست که اعدامهای جمعی در دهه اول انقلاب را تایید میکند؛ اما برخلاف آنها، به محاکمههای ناعادلانه و چند دقیقهای و اعدامهای «سلیقهای» مفتخر نیست: «بخش اعظم زندانیان به صورت فلهای دستگیر شدند و خیلی افراد بیگناه کشته شدند. صریح میگویم، بیگناه کشته شدند.»
رئیس اسبق اوین از کامیونهای حمل اجساد و اعدام بیقاعده زندانیان زندانیان و اظهارات پدری درباره تجاوز به دخترش قبل از اعدام سخن گفت و از نقشش در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ابراز ندامت کرد. اظهاراتی که ابتدا بسیاری را شوکه و سپس با این سوال مواجه کرد که چرا او اکنون بعد از ۳۵ سال چنین حرفهایی میزند.
حسین مرتضوی زنجانی از ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۵ رئیس زندان گوهردشت و از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷ رئیس زندان اوین بوده است. اما تاکید میکند که نقشی در اعدامها نداشته و حتی اجازه نداشته وارد سالن اعدام شود. منتقدان چنین چیزی را باور نمیکنند و معتقدند به عنوان رییس یک زندان، همه واقعیات را نگفته، به دنبال «تطهیر» نظام است یا میخواهد به نفع جمهوری اسلامی «روایتسازی» کند.
او ناراحت است که در مطالب اینترنتی «جلادِ خمینی» نامیده شود و به این موضوع حساس است.
حسین مرتضوی میدانست با انتقادهای تند زندانیان سابق مواجه میشود که چرا تا الان سکوت کرده بوده است: «ممکن است خیلی از صحبتهای من کهنه شده و به درد نخورد. اما جمهوری اسلامی حاضر نیست این حرفها گفته شود. و به طور قطع هرچه از دستش برآید انجام خواهد داد. ما که در اوایل انقلاب در شکلگیری حکومت دست داشتیم باید اعتراف کنیم، نه توبه. توبه دردی دوا نمیکند. من امروز شرمندهام و به سبک ژاپنیها که در جمع حاضر میشوند، اعلان شرمندگی میکنم. من امروز شرمندهام که دارم حرف میزنم. چه توبهای بکنم؟ بچهها را کشتهاند. خانوادهها را عزادار کردهاند.»
یکی از مخاطبان از آقای مرتضوی پرسید «حاضر است به علی خامنهای نامه بنویسد؟» آقای مرتضوی پاسخ داد: «خامنهای نمیفهمد دارد چه میکند و کشتن برایش مثل آب خوردن است و حاضر نیست از حرفش برگردد و کوتاه بیاید. او زیر بار رفراندوم نرفت…. اعدامها را هم جدیتر خواهد کرد و حاضر نیست از الف به ب برگردد. ما همه سیلی خورده نه حکومت، بلکه شخص رهبر هستیم.»
