در هفتههای اخیر حکم تعلیق، اخراج یا بازنشستگی اجباری صدها نفر از اساتید دانشگاههای معتبر ایران منتشر شده است. پروژه خالصسازی که از دوران احمدینژاد برای حذف اساتید منتقد یا مخالف دولت کلید زده شدهبود پس از وقفهای دوباره از سر گرفته شده و اخیرا قرعه به نام استاد سرشناس تاریخ دانشگاه تهران افتاده است.
به گزارش روزنامه شرق، داریوش رحمانیان در پاسخ به این پرسش که روند خالی کردن کرسیهای دانشگاه از اساتید مجرب چه بر سر آینده دانشگاه میآورد، گفت: وضعیت دانشگاه وضعیت خوبی نیست. اگرمشت را نمونه خروار بگیریم وضعیت دانشکده ادبیات مثل این است همت و توانی که دارند صرف آزار رساندن به استادانی که جوان هستند، میشود. من که سن و سالی دارم. اخراج، تعلیق و اذیت و آزار و ندادن امکانات همه اینها را اگر در نظر بگیریم میتوان گفت اگر این روند ادامه پیدا کند باید پیشاپیش فاتحه علوم انسانی را خواند.
این استاد دانشگاه با اشاره به بحران مهاجرت نخبگان، گفت: من بارها نوشتهام گریز مغزها و نخبگان از کشور از حمله مغول بدتر است. بنیاد ایران را بر باد خواهد داد. من که شصت ساله هستم و کفش هایم را آویختم. همت و غیرتی هم نسبت به کشورم دارم و با همه اذیتها میمانم، ولی جوانی که آینده خودش را نمیخواهد تاریک ببیند معلوم است که ساکش را میبندد و راهی سرزمینهای دیگر میشود. من بارها نوشته ام که گویی کشور ما به سمتی میرود که از یک سو زباله گرد و فعله وارد میکند که البته عزیز و محترم هستند، اما از سوی دیگر هنرمند، متفکر، فیلسوف، کارگردان، دانشمند، مهندس و نقاش و پزشک صادر میکند به کشورهای دیگر…