صدراعظم آلمان در مورد استفاده از زور علیه تایوان به چین هشدار داد
به گزارش رویترز، اولاف شولز امروز پنجشنبه در پارلمان آلمان گفت: در جریان مذاکرات اوایل این هفته به چین درباره استفاده از زور برای دستیابی به تغییرات ارضی، به ویژه علیه تایوان، هشدار دادهام.
در زمان افزایش تنش های ژئوپلیتیکی بین غرب و چین، شولز میزبان یک هیئت بزرگ چینی به سرپرستی نخست وزیر لی چیانگ در برلین بود.
شولز گفت: ما قاطعانه تمام تلاش های یکجانبه برای تغییر وضعیت موجود در دریاهای شرق و جنوب چین با زور یا اجبار را رد می کنیم. این امر به ویژه در مورد تایوان صادق است. ما همچنین نگران وضعیت حقوق بشر و وضعیت حاکمیت قانون در چین هستیم.
چین، تایوان را جزیی از خاک خود دانسته و استفاده از زور برای بازگشت این جزیره به خاک اصلی را رد نکرده است. تایوان به شدت ادعاهای حاکمیت پکن را رد می کند و قول می دهد در صورت حمله از خود دفاع کند. آمریکا هم بعنوان اصلیترین حامی تایوان تهدید کرده در صورت حمله چین، از این جزیره دفاع خواهد کرد.
کریدور میانی شرق به غرب از قزاقستان میگذرد
همزمان رئیس جمهور آلمان در سفر به قزاقستان ایجاد کریدور میانی شرق به غرب را به عنوان یک مسیر جایگزین حمل و نقل کالا بین آسیا و اروپا مطرح کرد. این مسیر از آسیای مرکزی میگذرد و روسیه را در شمال و ایران را درجنوب دور میزند.
فرانک والتر اشتاینمایر اعلام کرد تغییرات ژئوپلیتیکی مانند جنگ روسیه علیه اوکراین ایجاد کریدور میانی شرق به غرب را ضروری کرده است.
رئیس جمهوری آلمان تاکید کرد: «اگر میخواهیم شرایط حمل و نقل قابل اعتمادی از نظر ایمنی داشته باشیم، این کریدور میانی باید در بلندمدت گسترش یابد.»
اشتاینمایر این سخنان را در جریان بازدید از بندر “قوریق” قزاقستان در کناره دریای خزر ابراز داشت. او افزود: «شما گزینه ارزانتری را انتخاب نمیکنید، اما ارتباط بین آسیا و اروپا در آینده باید تحت دیدگاههای ژئوپلیتیکی تغییر یافته گسترش یابد.»
به گزارش دویچه وله، اظهارات اشتاینمایر در حالی مطرح شده است که ایران سالهاست به عنوان کریدور شرق به غرب و شمال به جنوب مطرح بود اما جمهوری اسلامی به لحاظ انرژی و همچنین امکانات حمل و نقل و ترانزیتی دور زده شده است.
جمهوری اسلامی با آسیای مرکزی و قفقاز مرز زمینی و آبی دارد و بعد از فروپاشی شوروی میتوانست به عنوان کشور ترانزیتی، برای انرژی و انتقال کالا مطرح شود اما موفق به استفاده از امکانات طبیعی و مرزی ایران نشد و فرصتها را از دست داد.