“ویدا قهرمانی” بازیگر سینمای قبل از انقلاب و خالق اولین بوسه در تاریخ سینمای ایران، روز گذشته در سن ٨٢ سالگی درگذشت.
به گزارش رادیو فرانسه، یک هفته پس از درگذشت “ناصر ملک مطیعی”، “ویدا قهرمانی” بازیگر نامدار سینمای قبل از انقلاب، که متولد خرداد ١٣١۵ بود، روز شنبه ١٢ خرداد در سن ٨٢ سالگی در آمریکا درگذشت.
اولین بوسه در تاریخ سینمای ایران به نام “ویدا قهرمانی” و “ناصر ملک مطیعی” ثبت شده است (عکس زیر)
فیلم “چهار راه حوادث” به کارگردانی “ساموئل خاچیکیان” یکی از اولین فیلم های سینمای ایران است که ۶١ سال پیش ساخته شد و اولین فیلمی است که “ویدا قهرمانی” به همراه “ناصر ملک مطیعی” در آن هنرنمایی کرد؛ آنها خالق اولین بوسه در سینمای ایران بودند.
این فیلم مسیر زندگی او را تغییر داد و پیش از انقلاب در فیلم های به یاد ماندنی و تاریخ ساز زیادی همچون “طوفان در شهر ما”، “فریاد نیمه شب”، “فردا روشن است” و “آتش و خاکستر” در مقابل هنرپیشگان مشهوری چون “فردین”، “بهروز وثوقی”، “ناصر ملک مطیعی”، “گرشا رئوفی”، “حسین دانشور” و “آرمان هوسپیان” نقش آفرینی نمود.
وی در خانواده ای پیشرو متولد شده بود و از حمایت پدری صاحب منصب و تحصیل کردۀ اروپا و مادری فرهنگی برخوردار بود و از پشت میز دبیرستان به جلوی دوربین فیلمبرداری رفت. او با اینکه به جرم بازی در فیلم از دبیرستان اخراج شد، راه هنری خود را ادامه داد و راهگشای دختران جوان و با استعداد دیگر شد تا برای رسیدن به هدفشان کوشا و مقاوم باشند.
“ویدا قهرمانی” برای کسب تجربۀ بیشتر اقدام به تهیۀ فیلمی نمود به نام “آخرین نسل خان” که برای نمایش، نام آن به “عشق و انتقام” تغییر یافت؛ همچنین به مدت دو سال تهیه کننده و مجری برنامه ای ابتکاری و بسیار پربیننده تلویزیونی به نام “جاده شانس” در اولین ایستگاه تلویزیونی ایران بود که باعث جذب پشتیبانی اقتصادی شرکت های بزرگ خارجی شد.
او همچنین مبتکر کافه نگارخانه و رستورانی به نام “کوچینی” است که هر دو با هدف بوجود آوردن محیطی ثابت برای نمایش استعدادهای هنری و جوان در رشتههای نقاشی، مجسمهسازی و موسیقی پایهگذاری شد و گروه “بلک کتز” با “فرهاد مهراد”، “ابی” و “حسن شماعیزاده” از جمله جوانانی بودند که در این کانون، هنر و خلاقیت خود را پرورش داده و به شهرت رسیدند.
وی برای چند سال در انگلستان به تحصیلاتش در رشته کارگردانی تلویزیون و تهیه برنامه های کودکان ادامه داد و پس از بازگشت به ایران، در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مربی تئاتر کودکان و نوجوانان بود و در سال ١٣۵۵ موفق به تکمیل دوره دبیرستان و ورود به دانشکده شد و در سال ١٣۵٨ با پذیرش از دانشگاه برای دوره فوق لیسانس وارد آمریکا شد.
او پس از مهاجرت از ایران، به سانفرانسیسکو رفت و عضو سندیکای هنرپیشگان آمریکا و مشاور هنری گروه نمایشی «ریسمان طلایی» شد که به طور فعالانه ای در پی گسترش فرهنگ ایران و خاور میانه و معرفی آن به دنیای غرب بود؛ و علاوه بر تئاتر در چند فیلم نیز در آمریکا نقش آفرینی نمود.