هفته بهمــن جــازویه قهرمان ایرانی از جان گـذشـته ایـکه علی ابن ابوطالب را به ضـرب شمشیـر به درک فرستاد و مسلمانان هـویت او را بـرای ۱۳۰۰ سال مـخفی نـگه داشته انـد، را به ایرانیان آزاده شادباش میگوئیم.
بـگفته تاریـخ، بـعـد از ایـنکه بهمـن بـدست اعـراب اسیر میشـود، او را بهمـراه سایر اسرا بـرای بیـگاری و بـردگی و یـا فروش بـه دربار خلیفه میفـرستند. از آنجائیـکه فـردی بسیار تـوانا و هنرمند و صنعتگر بـوده، خلیفـه از فـروش او صرفنظر و او را بـکار میگمارند. نـام او را میپـرسنـد: میگوید "بهمـن جـازویـه"، اما تـلفـظ نـام او بـرای اعـرابی تازی بسیار مشکل بـود.
از آنـجائیـکه در فـرهنگ عـرب نـام خـانـوادگی وجـود نـداشـته و نـدارد ، در نتیجه افــراد را بنام پـدر آنها لقب می دادنـد و چـون در گـذشته بسیاری از اعــراب چنـد پـدری و یـا پـدر مـشخـصی نـداشـتند، آنها را بـه شغل و پـیشه ایـکه داشـتنـد ، لقب مـی دادنـد.
مانـنـد عـمـر ابن خـطاب ( عمـر پسـر خطاب ). خـلاصـه نـام و شـغل پـدر او را می پـرسـند: تـلفـظ نـام پـدرش نـیـز بـرای اعــراب تازی ساده نـبود، می گـویـد پـدر مـن افسار گـیـر بـوده (فـردیـکه افسار اسب پـادشاهـان و فــرمانـدهان بلنـد پایـه را در هنگام جنـگ و کارزار نـگاه مـیداشتـه). افسار گـیر بـه عــربی می شـود " مـلـجـٌم " و ایـن ساده تـرین نـامی بـود که اعـراب تازی تـواستند روی بـهمـن جـازویـه بـگـذارنـد و از آن پس او را ("ابـن مـلجـٌم" پـسر افسارگـیر) نامـیدنـد. اما آنـچـه که بـرای بـهمـن جـازویـه مهم بـود، ایـنکه مقاومت کـنـد تا سـر فـرصت انـتـقام خونهای ریـخته شـده ایــرانـیان بی گناه و بـریـدن سـر هـزاران جـوان پاک و وطن پـرست را از علی تـازی بـگـیرد که در تجاوز بـه دختران و قتل عام فرزندان ایــران نـقش عمدهای داشتـه و اینجاست که در روز مـوعود بـه عمد خویش در بـرابر خونهای بـناحق ریخته شده هموطنانش عمل میکند و علی تازی را با یک ضربه شمشیر در مهــراب مسجـد، آلـوده بـخون و بـه زنـدگـی ننگین ایـن جنایتکار و آدمـکش بالفطره پایان میدهد. و ننگ بـر ما که برای ۱۳۰۰ سال فریب شیادان و دکانـداران روزه خـوان را خورده و در ماههای رمـضان تازی گفته ایم "لعنت بـر ابـن ملجـم که علی تازی را کشت" نـنـگ بـر ما که برای ۱۳۰۰ سال نـخواستیم که بـدانیم این ابن ملجم چه کسی بـوده و چرا علی تازی را کشت؟
بهمن عزیـز، درود بـروان پاکت که بـزرگترین افتخار و سر بلندی را بـرای فـرزندان آریائـیت بـجا گذاشتی و در نهایت قـطرههای خون پاکت پس از ۱۳۰۰ سال جوانه زد و تو را در ژرفای قلب هـمه فرزندانت ، فــرزندان خوب آریا بوم جاودانه ساخت. و امروزه فرزندان تـو بخونواهی پدر و همه عزیزان از دست رفته بپا خاستهاند تا ایران تـو را از شر بازماندگان تازی پاک و عظمت و شکوه از دست رفته دیار کهن را احیا و مقبره پاکت را در قلب همه شهرهای ایران بنا نمایند که تـو در قلـب همه ما جاداری . بـدرود !
ارادتمند
ف ب