با این همه غم، در خانه ی دل، اندکی شادی باید، که گاه نوروز است…
در تواریخ سیستان آمده است: وقتى که سپاهیان “قُتیبه”، سیستان را به خاک و خون کشیدند، مردى چنگنواز، در کوى و برزن شهر -که غرق خون و آتش بود- از کشتارها و جنایات “قُتیبه” (خامنه ای آن دوران) قصهها مىگفت و اشک خونین از دیدگان آنانی که بازمانده بودند، جارى مىساخت و خود نیز، خون مىگریست… و آنگاه، بر چنگ مىنواخت و مىخواند:
با اینهمه غم
در خانهء دل
اندکی شادی باید
که گاهِ نوروز است
****
فیلم زیر: با رقص آذری در تهران به پیشواز نوروز