روزنامه شهروند: «بارها تصاویری با این مضمون در رسانهها منتشر شده تا ورزشکارانی را نشان دهند که با وجود افتخارات و مدالهایشان برای گذران زندگی خود به شغلهای نه چندان متعارف روی میآورند. طی چند روز گذشته هم عکسی از قهرمان سابق دوچرخهسواری در حین دستفروشی منتشر شد که واکنشهای زیادی را به دنبال داشته است. ظاهرا این ماجرا سر دراز دارد و هر از چند گاهی باید منتظر چنین تصاویر دردناکی باشیم.
فدراسیونهای بیپول و ورزشکاران دستفروش!
در ورزش ایران یک ورزشکار باید خیلی مهارت داشته و خوشاقبال باشد تا بتواند مدالی در المپیک بگیرد که بلکه طبق قانون شغلی دولتی برای او در نظر گرفته شود یا پاداشی چندمیلیونی دریافت کند. البته اما همین وعدههای ناچیزی هم که به ورزشکاران مدالآور داده میشود یا انجامشدنی نیست یا سالها طول میکشد که پرداخت شود. بقیه ورزشکاران هم اگر فوتبالیست یا والیبالیست نشده باشند، حتی در دریافت حقوق ماهیانه از فدراسیونها هم مشکل دارند؛ چه برسد به دریافت پاداشها و قراردادها. در مجموع ورزشکاران ایرانی همواره با مشکلات زیادی روبهرو هستند و از مشکلات مالی گله میکنند. شرایط مالی ورزش ایران در سالهای اخیر آن قدر بغرنج شده که حتی قهرمانان و ورزشکارانی که باید برای مسابقاتی مثل المپیک خودشان را آماده کنند، مشکل مالی دارند و مجبور به استفاده از اسپانسرهای شخصی هستند چه برسد به آنها که یا بازنشسته شدهاند یا چندان هم سرشناس نیستند. اینها را گفتیم تا برسیم به تصویر ناراحتکنندهای که در روزهای اخیر از یک بانوی ورزشکار منتشر شده است. بانوی دوچرخهسواری که کودک کم سن و سال خود را کنار دستش نشانده و برای امرار معاش به دستفروشی روی آورده و این روزها تبدیل به تیتر یک رسانهها شده است.
دستفروشی با یک گونی مدال
میگویند یک گونی مدال دارد(!) مدالهای رنگارنگ از مسابقات مختلف برونمرزی که قطعا ارزش زیادی دارند اما نه در خیابانها و کوچههای شیراز. آتوسا عباسی یکی از معدود بانوانی است که توانسته در سالهای اخیر در بخش بانوان مدال کسب کند. خصوصا در رشتهای مثل دوچرخهسواری که هم هزینههای زیادی دارد؛ هم حضور موفق در آن کار دشواری برای بانوان ایرانی است. عباسی نخستین مدالآور برونمرزی بانوان بزرگسال به صورت انفرادی و رکورددار سرعت بانوان است. او در سالهای اخیر به دلیل مشکلاتی که برای همسرش ایجاد شده، نمیتواند در رشته ورزشی خود فعالیت کند. سختی روزگار این ورزشکار مدالآور را به پیادهروهای تهران تبعید کرده تا برای گذران زندگی دستفروشی کند. دستفروشی این بانوی دوچرخهسوار وقتی دردناکتر میشود که خبردار میشویم او همسر یکی از مربیان سابق دوچرخهسواری است. روحالله احمدی، همسر آتوسا عباسی درگیر مشکلاتی شد که دیگر نمیتواند در دوچرخهسواری فعالیت کند. مشکلات او روی فعالیتهای ورزشی همسرش هم تأثیر گذاشته و باعث شده او برای کسب درآمد حداقلی به دستفروشی پناه ببرد.
فدراسیون زیر تیغ انتقاد
همسر آتوسا عباسی دل پری از فدراسیون دوچرخهسواری دارد. این مربی قدیمی دوچرخهسواری میگوید که فدراسیون به خاطر اختلافاتی که با او داشته، فعالیتهای همسرش را هم مسدود کرده است. احمدی درباره شرایط این روزهای خودش و همسرش میگوید: «از سال ۹۳ به دلیل مشکلاتی که فدراسیون برای ما ایجاد کرد و محرومیت ناخواستهای که برایم رقم زد، زندگیمان دچار مشکل شد و حتی به خاطر من، همسرم را با این که رکورددار سرعت ایران است، به تیم ملی دعوت نمیکنند و اجازه باشگاهداری هم به ما نمیدهند و جلوی تمام فعالیتهای ورزشیمان را بستهاند. این روزها به دلیل شرایط بد اقتصادی، همسرم دستفروشی میکند و خودم هم با موتور و ماشین مسافرکشی میکنم. همسرم یک گونی مدال دارد اما حالا گوشه خیابان دستفروشی میکند. فدراسیون اگر با من مشکل دارد، چرا مانع فعالیت همسرم میشود؟»
سابقه قبلی
تصویر ناراحتکننده آتوسا عباسی در حال دستفروشی، سروصداهای زیادی به پا کرده است. این عکس در فضای مجازی منتشر شد و انتقادات زیادی را از فدراسیون دوچرخهسواری به دنبال داشت. پیش از این هم عکسهایی از قهرمانان برخی رشتهها منتشر شد که نشاندهنده کارکردن آنها در رستورانها و تالارها برای امرار معاش بود. مدتی پیش دارنده مدال طلای جودو در المپیک ٢٠١۴ نوجوانان که پس از کسب این عنوان ارزشمند با بیاهمیتی مسئولان فدراسیون جودو روبهرو شد، برای امرار معاش به ظرفشویی در رستوران روی آورده بود. رامین صفویه با مدال طلای المپیک در یک رستوران مشغول شده بود؛ چون کار دیگری جز جودو بلد نبود و فدراسیون هم هیچ اهمیتی به وضع او نمیداد. تکرار این اتفاقات تلخ در ورزش ایران که این بار برای یک بانوی مدالآور رخ داده باعث شد خیلیها فدراسیون دوچرخهسواری را به دلیل این بیتوجهی متهم کرده و مدیریت آن را مورد انتقاد قرار دهند.