در ۱۷ ژولای، این جنبش در نظر داشت تا ۲ میلیون نفر را در تهران به خیابانها بکشاند ولی جمیعت بیش از ۵۰۰۰ نفر نبود. سه شنبه ۲۱ ژولای، دوباره وعدهای ۲ میلیونی داده شد ولی کمتر از ۱۰۰ نفر گرد هم آمدند! بسیاری تفاوت است با تظاهرات ۱۵ تا ۲۵ ژوئن که توانست بیش از ۱ میلیون را به خیابانها بکشاند.
چنین شکستی ناشی از این است که مردمی که در تظاهرات ۱۵ تا ۲۵ ژوئن با هم بودند، بدون هیچ رنگی و اهمیتی به سبز، که محصولی از حکومت اسلامی است، به خیابانها آمدند. ایرانیان به دعوت سبز پشت کردند و نمیخواهند آلت دست رهبر سبز، موسوی و دیگران که نقشه زنده کردن شور انقلاب سال ۱۹۷۹ در سر دارند، قرار گیرند. در ۱۳ ژوئن همگان به این نتیجه رسیدند که رفسنجانی با تظاهرات ضد احمدینژاد مخالفتی نکرد و سرکوبی هم صورت نگرفت و شعارهایی به سود موسوی و ضد احمدینژاد به وسیلهی سبزپوشان داده شد. چنین تظاهراتی در مقابل چشمان و دوربینهای خبرنگاران داخلی و خارجی صورت گرفت و هیچگونه برخوردی با خبرنگاران نشد.
برای مطالعه ادامه مقاله لطفا به اینجا مراجعه کنید.
– بخش مقالات تارنما: جنبش سبز در موقعیتی دشوار